W dniu 30 lipca w Ukrainie oficjalnie rozpoczęła się
kampania wyborcza deputatów ludowych Ukrainy.
Partie zaczęły przedstawiać swoje listy i ostatecznie
zatwierdzać programy polityczne. Aby
przeanalizować proces wyborczy w Ukrainie, należy
najpierw ustalić, z czym konkretnie partie ukraińskie
idą na wybory? Przecież jakość i spełnienie obietnic
wyborczych stanowią o poziomie rozwoju
demokracji i systemu politycznego jako takiego. To
zadanie nie należy do najłatwiejszych, ponieważ pod
blichtrem populistycznej retoryki bardzo trudno jest
znaleźć konkretne różnice w programach
politycznych partii ukraińskich. Lecz mimo wszystko
analiza porównawcza dokumentów programowych
przynosi bardzo ciekawe rezultaty.
Praktycznie wszystkie najpopularniejsze partie
polityczne w Ukrainie mają wspólne stanowisko w
kluczowych kwestiach społeczno-gospodarczych,
które decydują o dobrobycie obywateli. Pojawia się
zatem pytanie: dlaczego w takim razie konsensus w
polityce ukraińskiej, a konkretnie – w parlamencie –
jest tak rzadkim zjawiskiem? I inne pytanie, które
może sobie zadać każda partia ukraińska: jeżeli nasz
program jest podobny do programów oponentów, to
co zmusza nas do konkurowania z nimi?
Być może odpowiedź jest następująca: dla
ukraińskich polityków programy polityczne po prostu
nic nie znaczą, są jedynie zbiorem rekwizytów
wyborczych. Tak naprawdę w Ukrainie ma miejsce
konkurencja nie programów i strategii rozwoju kraju,
lecz konkurencja liderów partii i interesów
grupowych, która jest realizowana przy pomocy
konkurencji wykrzykiwanych emocjonalnych haseł,
przy czym wszystkie te hasła są do siebie podobne.
W dniu 30 lipca w Ukrainie oficjalnie rozpoczęła się kampania wyborcza deputatów ludowych Ukrainy. Partie zaczęły przedstawiać swoje listy i ostatecznie zatwierdzać programy polityczne. Aby przeanalizować proces wyborczy w Ukrainie, należy najpierw ustalić, z czym konkretnie partie ukraińskie idą na wybory? Przecież jakość i spełnienie obietnic wyborczych stanowią o poziomie rozwoju demokracji i systemu politycznego jako takiego. To zadanie nie należy do najłatwiejszych, ponieważ pod blichtrem populistycznej retoryki bardzo trudno jest znaleźć konkretne różnice w programach politycznych partii ukraińskich. Lecz mimo wszystko analiza porównawcza dokumentów programowych przynosi bardzo ciekawe rezultaty.
Praktycznie wszystkie najpopularniejsze partie polityczne w Ukrainie mają wspólne stanowisko w kluczowych kwestiach społeczno-gospodarczych, które decydują o dobrobycie obywateli. Pojawia się zatem pytanie: dlaczego w takim razie konsensus w polityce ukraińskiej, a konkretnie – w parlamencie -jest tak rzadkim zjawiskiem? I inne pytanie, które może sobie zadać każda partia ukraińska: jeżeli nasz program jest podobny do programów oponentów, to co zmusza nas do konkurowania z nimi?
Być może odpowiedź jest następująca: dla ukraińskich polityków programy polityczne po prostu nic nie znaczą, są jedynie zbiorem rekwizytów wyborczych. Tak naprawdę w Ukrainie ma miejsce konkurencja nie programów i strategii rozwoju kraju, lecz konkurencja liderów partii i interesów grupowych, która jest realizowana przy pomocy konkurencji wykrzykiwanych emocjonalnych haseł, przy czym wszystkie te hasła są do siebie podobne.
