Kazachstański reżim, a w szczególności lobbyści prezydenta Nursultana Nazarbayeva, zrobili wszystko, by pierwsze spotkanie z opozycyjnym politykiem okazało się szczególnie pamiętne.
8 stycznia Prezes Zarządu Fundacji Otwarty Dialog Lyudmyla Kozlovska oraz Przewodniczący Rady Fundacji Bartosz Kramek spotkali się w Paryżu ze zwolnionym z francuskiego aresztu ekstradycyjnego osobistym wrogiem prezydenta Kazachstanu Nursultana Nazarbayeva Mukhtarem Ablyazovem. Niespełna miesiąc temu francuska Rada Stanu odmówiła wydania opozycjonisty i biznesmena Rosji i Ukrainie, które bezpodstawnie wystąpiły o jego ekstradycję na żądanie Kazachstanu w 2013 r. Ablyazov został zatrzymany we Francji 31.07.2013 r.
„Nareszcie, po 3,5 roku zaocznej znajomości i walki z olbrzymią represyjną machiną Nazarbayeva, zobaczyliśmy go na wolności i to jeszcze silniejszego” – relacjonowała spotkanie Lyudmyla Kozlovska. – „Dla mnie przez długi czas zagadką było, dlaczego Astana zawsze obwiniała Ablyazova nawet o najdrobniejsze niezadowolenie i sprzeciw obywateli Kazachstanu. Okazuje się, że przyczyną jest 16 lat jego nieprzerwanej walki, prowadzonej nawet mimo obiektywnego zagrożenia życia”.
Zdaniem Lyudmyly Kozlovskiej, tym, co łączy Fundację oraz opozycję związaną z Ablyazovem, jest głębokie przekonanie i zrozumienie, że prawdziwe i trwałe demokratyczne przemiany są konieczne tak w Kazachstanie, jak i w pozostałych krajach na obszarze postradzieckim. Jednocześnie wspólny cel pozbawia dyktatorów poczucia bezkarności za popełnione przestępstwa i pogwałcenie praw człowieka.
W ostatnich latach 7 państw UE odmówiło ekstradycji wielu dawnych współpracowników i członków rodziny Mukhtara Ablyazova, oskarżanych o najrozmaitsze przestępstwa przez Kazachstan, Rosję i Ukrainę i przyznało im różne formy ochrony (azyl, uchodźstwo, ochrona międzynarodowa). Przypomnijmy, że do tej pory wnioski ekstradycyjne ws. tzw. “przestępczej grupy Ablyazova” zostały odrzucone m. in. przez Czechy, Hiszpanię, Wielką Brytanię, Austrię i Litwę, a związane z nim osoby otrzymały status uchodźców politycznych w krajach takich jak Polska (Muratbek Ketebayev i Igor Vinyavski), Czechy (Tatyana Paraskevich), Hiszpania (Alexander Pavlov), Włochy (Alma Shalabayeva), Austria (Artur Trofimov), Litwa (Kuanysh Nurgaziyev i Syrym Shalabayev), Wielka Brytania (Igor Kononko) i USA (Karlygash Ablyazova). Sam Ablyazov przebywał w areszcie ekstradycyjnym najdłużej (pomimo licznych naruszeń i ujawnionych pozaprawnych nacisków na prokuraturę, sądy i rząd francuski).