Niejednokrotne wypowiedzi na temat fizycznego i psychicznego znęcania się w trakcie śledztwa, jak również przebiegu i wyniku procesów sądowych w sprawach dotyczących zdarzeń z 16-17 grudnia 2011 r. w Zhanaozen, stawiają pod dużym znakiem zapytania obiektywność i rzetelność w system sądownictwa w Kazachstanie, a także zapewnienia władz Kazachstanu dotyczące spełnienia międzynarodowych standardów i zobowiązań.
Republika Kazachstanu, jako członek wielu międzynarodowych organizacji, podjęła szereg zobowiązań w zakresie ochrony praw człowieka i wolności, których obecnie nie dotrzymuje. W szczególności, w dniu 24 stycznia 2006 r. Kazachstan ratyfikował Międzynarodowy Pakt Praw Obywatelskich i Politycznych (MPPOiP), zaś Pierwszy Protokół Fakultatywny – w dniu 30 czerwca 2009 r. Biorąc pod uwagę charakter naruszeń stwierdzonych w toku postępowań sądowych, można powiedzieć, że Republika Kazachstanu nie stosuje się do następujących artykułów MPPOiP:
art. 6 – prawo do życia;
art. 7 – wolność od tortur i nieludzkiego traktowania;
art. 9 – wolność od samowolnego pozbawienia wolności i bezpieczeństwo osobiste;
art. 10 – prawo do humanitarnego traktowania osób znajdujących się w areszcie lub w ośrodkach penitencjarnych;
art. 14 – prawo do rzetelnego procesu sądowego.
Ponadto, 26 marca 1998 r. Kazachstan przystąpił do Konwencji przeciwko Torturom, zaś 22 października 2008 r. ratyfikował Pierwszy Protokół Fakultatywny, uznając tym samym właściwość Komitetu przeciwko torturom i Podkomisji ds. Zapobiegania Torturom. Zgodnie z artykułem 22 Konwencji przeciwko Torturom, osoba podlegająca jurysdykcji Państwa-Strony, które uznaje uprawnienia Komitetu przeciwko Torturom, ma prawo do złożenia skargi indywidualnej w przypadku tortur, okrutnego lub nieludzkiego traktowania albo kar stosowanych wobec niej przez władze tego państwa. Ponadto, państwa, które podpisały i ratyfikowały Pierwszy Protokół Fakultatywny do Konwencji Przeciwko Torturom, zobowiązały się do wdrożenia krajowego mechanizmu zapobiegania torturom, okrutnemu lub nieludzkiemu traktowaniu albo karom.
W chwili obecnej można zdecydowanie stwierdzić, że Kazachstan systematycznie ignoruje swoje zobowiązania w zakresie obrony praw i wolności człowieka.