Nursultan Nazarbayev – prezydent Republiki Kazachstanu
Martin Schulz – przewodniczący Parlamentu Europejskiego,
Catherine Ashton – Wysoka Przedstawiciel Unii Europejskiej ds. Wspólnej Polityki Zagranicznej i Bezpieczeństwa
Apel polskiego społeczeństwa, mediów oraz organizacji pozarządowych do władz Kazachstanu o zaprzestanie naruszania praw człowieka i wolności słowa oraz do władz UE o pomoc i wsparcie polskiej inicjatywy
Wolność nie jest dana raz na zawsze – trzeba o nią walczyć. W Polsce był stan wojenny, w zachodnim Kazachstanie wciąż de facto trwa stan wyjątkowy. 16 grudnia 1981 roku polska milicja spacyfikowała kopalnię “Wujek”. Zginęło 9 górników. Dokładnie 30 lat później kazaska policja spacyfikowała protesty byłych pracowników kompanii wydobywczych z miejscowości Zhanaozen, w zachodnim Kazachstanie. Zginęło co najmniej 16 osób. Do dziś rodziny ofiar są zastraszane, boją się zeznawać, pozostają bez środków do życia.
Ponad miesiąc po protestach funkcjonariusze kazaskich służb specjalnych wkroczyli do redakcji niezależnej gazety „Vzglyad”. Akcja sił bezpieczeństwa była związana z zaangażowaniem gazety w wyjaśnianie przebiegu grudniowych wydarzeń w Zhanaozenie. Gazeta przyglądała się także styczniowym wyborom do kazaskiego parlamentu. Obserwatorzy OBWE uznali je, tak jak wszystkie poprzednie, za niespełniające demokratycznych standardów.
W tym samym czasie zatrzymano 15 działaczy niezarejestrowanej partii opozycyjnej Alga. Wśród nich także szefa tego ugrupowania Vladimira Kozlova oraz działacza partii Serika Sapargalego.
Jest oczywiste, że Kazachstan łamie przepisy Międzynarodowego Paktu Praw Obywatelskich i Politycznych:
• o pilnym trybie informowania o przyczynie zatrzymania i oskarżeniach podniesionych przeciwko aresztowanemu (art. 9 pkt. 2);
• o wolności słowa i wypowiedzi (art. 19);
• o swobodzie pokojowych zgromadzeń (art. 21);
• o swobodzie zrzeszania się (art. 22).
Od czasu tragicznych wydarzeń w Zhanaozenie władze Kazachstanu:
• prześladują i aresztują działaczy opozycji, strajkujących oraz niezależnych dziennikarzy,
• nie dopuszczają międzynarodowych obserwatorów do oceny działań organów państwowych.
Oburzeni łamaniem podstawowych praw człowieka i solidaryzując się z obywatelami Kazachstanu, wzywamy rząd i prezydenta Republiki Kazachstanu do:
• zaprzestania prześladowań następujących osób: Ayzhangul Amirova, Vladimir Kozlov, Igor Vinyavski, Ruslan Simbinov, Mikhail Sizov, Zhanbolat Mamai, Gulzhan Lepesova, Talgat Saktaganov, Amangeldy Lukmanov, Askar Tokmurzin i innych działaczy ruchu obywatelskiego, przedstawicieli niezależnych mediów, w szczególności redaktorów wideo portalu Stan.Kz, gazet „Respublika” i „Vzglyad”;
• wycofania oskarżenia i zwolnienia z aresztu wszystkich więźniów i liderów związków zawodowych zatrzymanych od maja 2011 roku, a także aktywnych uczestników i zwolenników strajku w regionie Mangistau;
• wszczęcia niezależnego dochodzenia międzynarodowego w sprawie tragedii w Zhanaozen z grudnia 2011 roku;
• przywrócenia do pracy zwolnionych pracowników i działaczy, którzy domagali się poszanowania podstawowych praw pracowniczych;
• zainicjowania stałych, trójstronnych negocjacji i procesu konsultacyjnego z udziałem Państwowej Inspekcji Pracy, pracodawców i niezależnych związków, reprezentujących interesy pracowników w regionie Mangistau;
• udzielenia akredytacji dla międzynarodowej misji obserwacyjnej, pomocowej i negocjacyjnej, w której skład wejdą eksperci i aktywni przedstawiciele społeczeństwa obywatelskiego.
Apelujemy do przewodniczącego Parlamentu Europejskiego – Martina Schulza i do Wysokiego Przedstawiciela Unii Europejskiej ds. Wspólnej Polityki Zagranicznej i Bezpieczeństwa – Catherine Ashton o:
• powołanie międzynarodowej komisji w celu dogłębnego zbadania wydarzeń w Zhanaozen;
• uzależnienie dalszych negocjacji w sprawie nowego porozumienia o zacieśnieniu współpracy w nadchodzących latach prowadzonych między Unią Europejską a rządem Kazachstanu od przestrzegania przez Kazachstan prawa międzynarodowego;
• pilne przekazanie unijnych środków finansowych przeznaczonych na zacieśnienie współpracy i rozwój Kazachstanu dla organizacji pomocy humanitarnej działających w zagrożonym regionie Mangistau, pomoc psychologiczną dla rodzin ofiar, aresztowanych i uwięzionych, a także na misje międzynarodowych obserwatorów do regionu;
• wsparcie dyplomatyczne w prowadzonych działaniach;
Niżej podpisani przedstawiciele Polskiego społeczeństwa, mediów, organizacji pozarządowych, zgłaszają chęć współpracy przy postulowanych działaniach.
Kazachstan potrzebuje Twojej pomocy! Podpisz Apel!