Ministerstwo Spraw Zagranicznych i Współpracy Królestwa Hiszpanii,
Ministerstwo Sprawiedliwości Królestwa Hiszpanii,
Premier Królestwa Hiszpanii Mariano Rajoy,
Nadzwyczajny i Pełnomocny Ambasador Królestwa Hiszpanii na Ukrainie Jose Rodrigues Moyano
27.09.2013 kolegium apelacyjne Audiencia Nacional rozpatrywało zażalenie w sprawie decyzji o ekstradycji Alexandra Pavlova do Kazachstanu. Jeżeli sąd uchyli skargę apelacyjną, to ostateczną decyzję w tej sprawie będzie podejmował hiszpański rząd. W przypadku ekstradycji Alexandrowi Pavlovowi grożą tortury i nierzetelny proces sądowy, a Hiszpania może po raz kolejny złamać swoje międzynarodowe zobowiązania dotyczące praw osób szukających schronienia.
Organy śledcze Kazachstanu ogłosiły za Alexandrem Pavlovem międzynarodowy list gończy, oskarżając go o terroryzm i zdefraudowanie powierzonego mienia. Prześladowanie Alexandra Pavlova stanowi część kampanii kazachstańskich władz, której celem jest zatrzymanie współpracowników i krewnych opozycyjnego polityka Mukhtara Ablyazova w Europie za pośrednictwem kanałów Interpolu. Chociaż sam Alexander Pavlov nigdy nie zajmował się działalnościa polityczną, to kierowane przeciwko niemu zarzuty, ewidentnie mają polityczny charakter. Dla kazachstańskiej prokuratury Alexander Pavlov jest ważnym źródłem informacji w sprawie Mukhtara Ablyazova.
Dowody świadczące o rzekomym związku Alexandra Pavlova z przygotowywaniem aktów terrorystycznych są wątpliwe i noszą cechy fabrykowania. 24.01.2013 Alexander Pavlov złożył wniosek o udzielenie mu azylu politycznego, który 05.07.2013 został jednak odrzucony z powodu naruszenia procedury przez sąd pierwszej instancji. Adwokaci są w trakcie procedury składania zażalenia na decyzję w sprawie odmowy udzielenia azylu politycznego.
Wiadomo również, że podczas pobytu Alexandra Pavlova w areszcie przyjeżdżali do niego pracownicy Konsulatu Kazachstanu w Hiszpanii – Azamat Adbraimov i Alik Zhumagulov. Zadawali oni Pavlovowi pytania dotyczące jego sprawy, a także wypytywali o jego rodzinę, co może być traktowane jako ukryta groźba. Od strony prawnej, ta wizyta była niezgodna z prawem, gdyż w tamtym czasie Alexander Pavlov ubiegał się o udzielenie azylu. Do czasu podjęcia decyzji w tej sprawie, powinien znajdować się pod ochroną i nie być narażony na naciski kazachstańskich władz.
Decyzje Audiencia Nacional z 22.07.2013 opierały się na zapewnieniach kazachstańskich władz dotyczących przestrzegania praw Alexandra Pavlova. Jednakże podobne dyplomatyczne deklaracje nie są wiarygodne, ponieważ procesy sądowe w sprawie Vladimira Kozlova i w sprawie delegalizacji niepaństwowych mediów po raz kolejny potwierdziły, że brak jest w Kazachstanie niezawisłego systemu wymiaru sprawiedliwości i prowadzenia postępowania przez sąd. Ponadto stosowanie tortur oraz innego rodzaju okrutnego traktowania, wobec osób aresztowanych i skazanych, ma w Kazachstanie charakter systematyczny.
W ciągu ostatnich lat znanych jest kilka przypadków, kiedy hiszpański rząd złamał swoje międzynarodowe zobowiązania, dokonując ekstradycji osób oskarżonych do państw o ustroju niedemokratycznym, pomimo realnie istniejącego zagrożenia stosowania przez te państwa tortur, okrutnego traktowania i niesprawiedliwego procesu sądowego. We wszystkich tych przypadkach rządy państw, których systemy sądownicze nie spełniają międzynarodowych standardów, złamały swoje dyplomatyczne zapewnienia o przestrzeganiu praw swoich obywateli po tym, jak Hiszpania dokonała ich ekstradycji.
- Basel Ghalyoun: przymusowy powrót do Syrii. W październiku 2007 Audiencia Nacional skazała obywatela Syrii Basela Ghalyouna za udział w zamachach, mających miejsce w pociągach podmiejskich w Madrycie, w których wyniku zginęło 191 osób. Jednak 17.07.2008 Sąd Najwyższy Hiszpanii uchylił wszystkie zarzuty wobec Basela Ghalyouna. Od razu po wyjściu z więzienia Basel Ghalyoun znowu został aresztowany, ponieważ istniał nakaz przymusowego wykonania ekstradycji. Jego adwokat nie otrzymał kopii tego nakazu. 22.07.2008 Basel Ghalyoun został pod przymusem zawrócony do Syrii, gdzie od razu został aresztowany i umieszczony w pojedynczej celi. Od września 2009 roku jego miejsce pobytu jest nieznane. Amnesty International potępiła ekstradycję, która odbyła się z naruszeniem międzynarodowych standardów obowiązujących w dziedzinie praw człowieka.
- Murad Gasayev: przymusowy powrót do Federacji Rosyjskiej. Rosyjska prokuratura oskarżyła Murada Gasayeva, obywatela narodowości czeczeńskiej, o to, że miał związek z aktami terrorystycznymi, dokonanymi w Inguszetii w czerwcu 2004 roku. W sierpniu 2004 roku rosyjscy policjanci przez trzy dni torturowali Murada Gasayeva, a następnie zwolnili go nie przedstawiając zarzutów. W 2005 roku przyjechał do Hiszpanii, aby poprosić o międzynarodową ochronę, lecz otrzymał odmowę. 31.12.2008 Audiencia Nacional zatwierdziła decyzję w sprawie ekstradycji Murada Gasayeva do Federacji Rosyjskiej. W rosyjskim więzieniu oprócz pracownika ambasady Hiszpanii, nikomu z grona niezależnych obserwatorów nie udało się odwiedzić Murada Gasayeva. Sprawa karna przeciwko niemu została umorzona, i 29.08.2009 wyszedł na wolność. Potem jednak Murad Gasayev i jego rodzina niejednokrotnie otrzymywali groźby ze strony rosyjskich organów ścigania. Amnesty International, Human Rights Watch i Europejska Rada do spraw uchodźców (ECRE) potępili działania Hiszpanii, która dokonała ekstradycji Murada Gasayeva do kraju, w którym nie czuje się on bezpiecznie.
- Ali Aarrass: przymusowy powrót do Maroka. 01.04.2008 Ali Aarrass został aresztowany w hiszpańskim mieście Melilla na podstawie międzynarodowego nakazu aresztowania. Prokuratura Maroka oskarżyła go o działalność terrorystyczną. Inni oskarżeni występujący w sprawieAli Aarrassa, byli torturowani. 21.11.2008 i 23.01.2009 hiszpańskie sądy zatwierdziły decyzję w sprawie ekstradycji Ali Aarrassa. 19.11.2010 rząd Hiszpanii decyzję tę podtrzymał. 14.12.2010 bez wiedzy krewnych i adwokatów Ali Aarrass został wysłany do Maroka. Po przybyciu do Maroka przez 12 dni był torturowany przez miejscową policję w Temara. Na skutek stosowanych tortur złożył zeznania, w których przyznał się do winy. Wyniki ekspertyzy zleconej przez prokuraturę nie potwierdziły faktu stosowania tortur. Jednakże 20.09.2012 specjalny sprawozdawca ONZ do spraw tortur Juan Mendes, po złożeniu wizyty w więzieniu u Ali Aarrassa, opowiedział o śladach okrutnych tortur jakie widział na jego ciele. Komitet ONZ zajmujący się prawami człowieka i Amnesty International potępili decyzję hiszpańskiego rządu w sprawie ekstradycji Ali Aarrassa.
Zaniepokojenie wywołuje to, iż na decyzję w sprawie ekstradycji Alexandra Pavlova mogą wpłynąć czynniki gospodarcze i polityczne w stosunkach dwustronnych pomiędzy Kazachstanem a Hiszpanią. Hiszpania będąc drugim krajem europejskim (po Francji), z którym Kazachstan podpisał umowę o partnerstwie strategicznym, jest jednym z kluczowych partnerów Kazachstanu pod względem gospodarczym i politycznym. Ośrodek Badań Międzynarodowych w Barcelonie (CIDOB) odnotowuje, że Hiszpania aktywnie lobbuje na rzecz interesów Kazachstanu w Parlamencie Europejskim, między innymi w 2007 roku poparła kandydaturę Astany do przejęcia kierownictwa w OBWE. Nursultan Nazarbayev przyznał Królowi Hiszpanii Juanowi Carlosowi I najwyższe odznaczenie Republiki Kazachstanu – Order „Altyn Kyran” (Złotego Orła).Kazachstan oferuje Hiszpanii korzystne kontrakty, co jest szczególnie ważne na tle ostrego kryzysu gospodarczego, w którym znajduje się Hiszpania.
W Kazachstanie Alexander Pavlov może się stać ofiarą tak zwanego selektywnego prześladowania, a także zostać poddany torturom lub innym rodzajom okrutnego traktowania. W przypadku ekstradycji Alexandra Pavlova, hiszpański rząd narusza art. 3 Europejskiej konwencji o ekstradycji, art. 3 Konwencji ONZ zakazującej stosowania tortur, art. 33 Konwencji ONZ o statusie uchodźców.
Fundacja „Otwarty Dialog” apeluje do kompetentnych organów Królestwa Hiszpanii, aby odmówiły dokonania ekstradycji Alexandra Pavlova na podstawie naruszenia przez Kazachstan art. 3 Statutu Interpolu. Z uwagi na planowaną w dniach 30.09.2013 – 01.10.2013 oficjalną wizytę w Kazachstanie premiera Hiszpanii Mariano Rajoya, apelujemy do szefa rządu Hiszpanii o zwrócenie uwagi na fakt zagrożenia życia Alexandra Pavlova, podkreślając jednocześnie, że interesy gospodarcze i polityczne rządów nie mogą być stawiane ponad fundamentalne prawa człowieka. Ekstradycja stanowi akt pomocy, jakiej udzielają sobie wzajemnie państwa, prowadząc walkę z przestępczością. Pomoc ta winna być świadczona zgodnie z zasadami praworządności, a umowy o ekstradycji nie mogą być wykorzystywane jako instrument w walce z politycznymi oponentami, stwarzając zagrożenie dla ich życia i zdrowia.